تقسيمات كشوري در ايران

تقسيمات كشوري ايران داراي چهار سطح است و به‌ترتيب ايران به استان، شهرستان، بخش و دهستان تقسيم مي‌شود.

تقسيمات كشوري[ويرايش]

ساختار تقسيمات كشوري در ايران بدين شيوه‌است:

1. كشور (وزير كشور)
2. استان (استاندار)
3. شهرستان (فرماندار) و (فرماندار ويژه)
4. بخش (بخشدار)
5. دهستان (دهدار)

كشور ايران به چندين استان و هر استان به چند شهرستان و هر شهرستان به تعدادي بخش و هر بخش به چند دهستانتقسيم مي‌شود.

مركز كشور پايتخت نام دارد، مركز هر استان، مركز استان، مركز هر شهرستان، مركز شهرستان، مركز هر بخش، مركز بخش و مركز هر دهستان، مركز دهستاننام دارد.

واحدهاي اداري مربوط به مسئولان نامبرده در بالا به ترتيب وزارت كشور، استانداري، فرمانداري، بخشداري و دهداري نام دارند.^{[نيازمند منبع]}

تعريف قانوني استان[ويرايش]

ماده ۹ قانون تقسيمات كشوري مصوب ۱۲ تير ۱۳۶۲ مجلس شوراي اسلامي ماده ۹: «استان»، واحدي از تقسيمات كشوري است با محدوده جغرافيايي معين كه از به هم پيوستن چند شهرستان همجوار با توجه به موقعيتهاي سياسي، اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي و طبيعي تشكيل مي‌شود.^{[نيازمند منبع]}

تبصره ۱-وزارت كشور بنا به ضرورت مي‌تواند با تصويب هيئت وزيران با انتزاع و الحاق روستاها، بخشها يا شهرستانهاي مجاور، استانها را تعديل نمايد مگر آنكه به تصويب مجلس شوراي اسلامي، ايجاد استان جديد ضروري شناخته شود. استان جديد بايد حداقل يك ميليون نفر جمعيت داشته باشد.^{[نيازمند منبع]} تبصره ۲-مركز استان يكي از شهرهاي همان استان است كه مناسب‌ترين كانون سياسي، اقتصادي، فرهنگي، طبيعي و اجتماعي آن استان شناخته مي‌شود.^{[نيازمند منبع]}

آمار تقسيمات كشوري[ويرايش]

براساس آخرين وضع تقسيمات كشوري در سال ۱۳۹۴ خورشيدي، كشور ايران از ۳۱ استان، ۴۲۹ شهرستان، ۱۰۵۷ بخش، ۲۵۸۹ دهستان و ۱۲۴۵ شهر، ۳۸۷۸ آبادي بلوكه، ۹۷۵۸۱ آبادي و احتمالاً از ۲۱ فرمانداري ويژه تشكيل يافته‌است:^[۱][۲]

آمار بخشها، دهستانها و شهرها در جدول زير به بهمن ۱۳۸۹ برمي گردد.